فقر احمق میکند

پول نداشتن برای بچه هایی که هنوز نتونستن از چادر خانواده بیرون بیان چیز طبیعیه، چون همیشه یه چیزی مانع درخواست پول از خانواده میشه.
حدودا سه ماه از اخرین روزی که سر کار بودم میگذره ولی هنوز هیچ حقوقی نگرفتم و دستم به هیچ جا بند نیست و یه عالمه هم برنامه دارم. یه عالمه برنامه با پولی که ندارم.
اینکه پول نداشته باشی کاملا دست و پای ادمو میبنده.

یه کتابی هم هستش در این باره به نام "فقر احمق می کند". میخواستم کتابه  رو بخرم دیدم خیلی گرونه و این ابتدای احمق شدن من بود. یه مقداریش رو توی طاقچه خوندم، اما خیلی چشمام اذیت شد و دیگه نخوندمش، گذاشتمش برای وقتی که پولدار تر شدم!
یه کتاب از کتابخونه امانت گرفتم که انگار بگی نسخه مصداقی همون کتاب "فقر احمق میکند" هستش. اسم کتابه شازده حمامه.
خاطرات آقای حسین پاپلی یزدی از اوضاع اجتماعی شهر یزد توی دهه ۱۳۳۰_۱۳۴۰.
جلد یک اش که اقای یزدی دوران کودکیشون رو روایت میکنه بی نهایت دردناکه.
بی پولی، بیگاری، بیوه شدن زن ها، نون نداشتن، بیماری و  ....
امشب داشتم یکی از خاطرات کتاب رو میخوندم که به بی رحمانه ترین جمله اش رسیدم،

بقیه بچه هایم در فقر قوطه ورند....

 

 

 

خوندن این کتاب رو پیشنهاد میکنم :))

پ.نون: میخواستم چند تا از خاطرات کتاب رو اینجا بذارم اما دیدم خیلی میشه و بهتره که خودتون برید کتاب رو بخونید.

ماجرای اصغر حمال

داشتم کتاب شازده حمام رو میخوندم، به ماجرای جالب اصغر حمال رسیدم.
آقای یزدی برای کنکور و دانشگاه میاد مشهد که یکی از حمالهای قدیمی گاراژ رو در حال گدایی کردن میبینه. جویای قضیه میشه و این اصغر اقا هم شرح ماجرا میکنه که هر سال با زن و بچه هاش از یزد میومده مشهد زیارت و طی این مدت که مشهد بوده خرجش رو از طریق فروش بادبزن درمیاورده. یه روز بعد فروش خسته یه گوشه میشینه و سر روی زانوش میزاره و چرت میزنه بعد که سر بلند میکنه میبینه جلوش پول گذاشتن یه چند دقیقه دیگه هم به همون حالت میمونه میبینه مبلغ خوبی پول جمع شده.
اصغر اقا خرسند از شغل جدیدش به زن و بچه هاش میگه که مشهد یه کار پیدا کرده و همینجا ساکن میشن.
اصغر از طریق گدایی پول درست حسابی در میاره و حتی پولهاشو نزول هم میداده.
خلاصه خیلی کار و بار بر وفق مرادش بوده.

از اینجا به بعد من هر احظه منتظر بودم این اصغر حمال با خشم و غضب الهی مواجه بشه.
آقای یزدی برای ادامه تحصیلش به پاریس میره و دیگه از اصغر حمال بی خبر میمونه.
وقتی برمیگرده از کارکنای گاراژ یزد راجب اصغر حمال میپرسه و میفهمه که بابت نزول دادن هاش بد خواه پیدا کرده و فعلا رفته تهران.

یه روز آقای یزدی برای تهیه ارز سفرش میره به صرافی های تهران که توی یه مغازه اصغر حمالو پسرش که پشت گیشه نشسته رو میبینه و وارد میشه و احوال پرسی و اینا.
اصغر حمال تعریف میکنه که حسابی کار و بارش گرفته و دختر عروس کرده و پسر داماد کرده و خونه شیک و قشنگی گرفته و الان هم چند شعبه هم توی خارج توی دبی، لندن، مونیخ ، پاریس، لس آنجلس، شیکاگو داره !!!!
بار دیگه ای که اقای یزدی به صرافی حاج اصغر میره میبینه که طبقه بالای مغازه اش رو خریده و الان در کنار صرافی معاملات دیگه هم میکنه. به منشی اش میگه که میخواد اصغر اقا رو ببینه و منشی هم میگه که ایا وقت قبلی داره یا نه :////
 

 

راستی اگه حاج اصغر گدایی پیشه نکرده بود در سن ۷۶ سالگی سالم و سرحال توی دفتر صرافیش روزانه صد ها هزار دلار را جا به جا میکرد؟ و در چند تا کشور نمایندگی داشت؟ یا او هم مثل محمودحمال،حسن مقدس و عباس حمال  در سن ۵۰_۶۰ سالگی مرده بود؟

۱۹۰

مود این روز های من توی این دو تا آهنگ خلاصه میشه :/

علی الخصوص دومیه

 

 

 

اولافور الیاسون

امروز به طور اتفاقی موقع کانال گردی ها روی شبکه مستند موندم.
یه برنامه کسل کننده اما مسحور کننده بودش. (به خاطر این برای من کسل کننده بودش چون منتظر بودم زودتر تموم بشه چون کلا رابطه خوبی با هنر ندارم)
مستند انتزاعی، هنر طراحی : معرفی اولافور الیاسون.
اونچه من فهمیدم این بود که اقای الیاسون یه هنرمند دانمارکیه که معماری رو با چیزای انتزاعی ترکیب میکنه و خیلی پروژه های خلاقانه ای داشته.
مثلا پروژه آب و هوا که فوق العاده و غیر قابل توصیفه و خیلی دوست دارم که اون فضا رو تجربه کنم.
پروژه مراقبت از یخ که اومده یخ های یخچال ها رو که جدا شده بوده رو داخل یه محوطه ای توی شهر دور تا دور گذاشته که منو یاد اون سنگ های استون هنج میندازه. البته بعد چند روز یخ اب شدن و ناپدید شدن و رسالتش هم همین بود که گرمایش زمین و ذوب شدن یخ ها رو نشون بده.
توی یه پروژه ایش هم اومده بود رنگ روشنایی روز در کشور های مختلف رو گذاشته بود !!!

آقای الیاسون درباره هنر این تعریف رو داشت که

هنر یعنی توانایی جهان برای بررسی و داشتن یه رابطه حساس و عمیق با خودش.

میگفتش:

وقتی به آلمان نقل مکان کردم فکر کردم دارم به جهانی قدم میزارم که توش میتونم مثل بقیه یه هنرمند بشم ولی سطح هنر اونجا به قدری عالی بود که با خودم گفتم من هرگز موفق نمیشم ولی بعدش تصمیم گرفتم اگه میخوام حرفی بزنم بهتره که حرف خودم باشه.

و به نظر من این بشر کارهاش خیلی فوق العاده بودن.

 

نی‌نی داغ دیده

اینجا یه عالمه بچه هست.
بچه اینجاش سوخته، اونجاش سوخته.
از نوزاد چهار ماهه تا پسرای شیطون کلاس دومی.
تقریبا تا سن ۸ ساله اینجا هستن و انگار بعد این سن بچه ها یکمی عاقلتر میشن و میفهمن که با خیلی از چیزا نمیشه شوخی کرد.
بچه های زیر ۵ سال اغلب به خاطر سهل انگاری والدین دچار سوختگی میشن و بیشتر علت سوختگی شون هم آب جوشه.
مثلا مامانه داشته شیشه شیر بچه رو توی قابلمه آب جوش ضد عفونی میکرده (قابلمه رو زمین بوده که واقعا نمیدونم چرا) مامانه لحظه ای حواسش پرت میشه و بچه چهاردست و پا کنان میفته توی قابلمه....

یه یچه ۷ ساله اینجاس که پشت زانوش سوخته چون از روی آتیش پریده :/

سینی چایی، سینی چایی رو که دیگه نگم براتون.
خلاصه خیلی مراقب بچه ها باشید.
توی اشپزخونه یه محدوده ای رو تعیین کنید تا به اجاق گاز نزدیک نشن. یه مورد بوده که قابلمه روی شعله حاشیه قرار داشته و بچه میاد دست دراز میکنه و قابلمه برمیگرده.
هر چیز داغی که میزارید زمین فوق العاده مراقب باشید.
موقع حموم کردن بچه ها هم آب رو خیلی داغ نکنید.

 

آب ۶۰ درجه طی ۵ ثانیه باعث بروز سوختگی شدید میشه و آب ۷۱ درجه بلافاصله باعث سوختگی شدید میشه.

۱۸۷

یه هفته است که اینجام.
یهویی از اورژانس سوانح افتادیم توی بخش سوختگی و حالا وقت خوبیه که برای تمام مصیبت های عالم سوگواری کنم.

Maid

۱۷۹

این سه چهار روز یه عالمه اتفاق جورواجور افتاد به علاوه اتفاقات بیمارستان، روی هم رفته من هر لحظه اماده بودم تا کوچکترین مسائل آشفته ام کنه.
وقتی به این قسمت از کتاب عقاید یک دلقک رسیدم دیگه گریه ام گرفته بود چون کاملا حس میکردم شرایط منه. 

من همچنین میدانستم که هیچ کدام از کارهایی را که در ذهنم بود انجام نمیدادم: به رم نمیرفتم و با پاپ صحبت نمیکردم یا فردا بعد از ظهر در دوره مادرم سیگار و بادام زمینی کش نمیرفتم. من حتی قدرت این را نداشتم که به اره کشی با برادرم لئو فکر کنم. هر گونه تلاشی برای گره زدن نخ های عروسک خیمخ شب بازی و بالا کشیدن خودم از آن با شکست رو به رو میشد. 

 

این چند تا جمله چیز خاصی نیستن، باید فصل های قبلی رو خونده باشید تا حس الانش رو درک کنید.

 

 

 

 

پ.نون: رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ.

امروز مادری زیر دستهایمان جان داد.

پشم ریزان

هر چند خیلی از به کار بردن جملات عامیانه بد محتوا و بی محتوا پرهیز میکنم. اما امروز چیزایی دیدم که به قول بعضیا "پشمام ریخت" .

 

مورد یک؛ پسربچه ۲ ساله خوشگل و سفید و گوگولی داشته تو پذیرایی سرسره بازی میکرده که موقع فرود اومدن با شدت زیاد به میز تلوزیون برخورد میکنه و پیشونیش یه شکاف به طول ۵ سانتی متر برمیداره. (صورت بچه دو ساله چقدره که ۵ سانتش شکاف برداره.). خود بچه آروم بودش مامانش رنگ پریده بود و یه سره گریه میکرد. خدا رو شکر صدمه جدی مغزی ندیده بود.(کلا خیلی خیلی مراقب بچه ها باشید.)

مورد دو؛ یه نی نی چند ماهه چهاردست و پا اومده دم در خونه و از ارتفاع دو متری از پله ها افتاده پایین !!!! (لحظه ای از بچه ها تون غافل نشید)

 

مورد سه؛ جا انداختن شکستگی بینی منحرف شده. دکتر یه ابزاری رو وارد سوراخ بینی کرد و با فشار استخون رو به سر جاش برگردوند تا محور بینی صاف بشه. همه این کار بدون داشتن هیچ دیدی از داخل بینی انجام میشه و خب یه عالمه درد و خونریزی رو هم در پی داره. بعد جا انداختن هم برای بینی اتل میگیرن (!)

 

مورد چهارم؛  تصادف با آینه بغل ماشین، ماشین با سرعت رد شده و آینه بغلش به دختره بر خورد میکنه و دختره نفش زمین میشه و حالا با علامت سرگیجه شدید میارنش اورژانس، امیدوارم چیزیش نشده باشه.

مورد پنجم؛ یه دختر با زنداییش داشتن پیاده میرفتن که یه پراید به زندایی میزنه و فرار میکنه. فکر میکنید زندایی با چه اوضاعی به اورژانس میرسه؟؟
تا حالا کسی رو که پاش از زانو قطع شده باشه دیدید؟
خدا رو شکر پاش از زانو قطع نشده بود اما یه در رفتگی کامل زانو داشت. کلا نما زانو قطع شده و بعد یه ارتفاع زانو پایینتر ادامه پا. فوق وحشتناک بود.
دختره هم با اینکه خودش اسیب دیده بود اما متوجه درد خودش نبود و همش نگران زندایی بود.

اولش من فکر کردم دختری که همراه اون خانومه است راننده است که اینقدر گریه میکنه و رنگ پریده است. چقدر براش نگران بودم.
همینجوری از رانندگی کردن میترسیدم اینا رو هم که دیدم کلا فوبیا گرفتم

 

 

اینها فقط موارد خاص بودن؛ شکستگی و دررفتگی که مثل تقل و نبات تو بخش میاوردن و میبردن.

 

 

خیلی خیلی مراقب خودتون باشید.