از دوران طفولیتم هر موقع کسی می پرسید "وقتی بزرگ شدی میخوای چی کاره شی؟" با قاطعیت بهش میگفتم دوست دارم متخصص قلب بشم. نمیدونم رو چه حسابی ولی خب یه هدف بود دیگه.
روزگار هیچ وقت بهت نمیگه که قراره اوضاع چجور بشه.
منم که کف دستم رو بو نکرده بودم که ممکنه اونی که من میخوام نشه و نتیجتا plan B ایی نداشتم .
اینجور شد که متخصص قلب نشدم که هیچ،حتی راهی که در پیش داشتم خیلی فرق میکرد.
و الان تو دهه سوم زندگیم دوباره به همون سوال بنیادی رسیدم که "بزرگتر شدم میخوام چیکاره شم؟"
و البته هنوز به جواب قابل قبولی نرسیدم :/
برای شما(۱): هر چند که مطمئنا این سوال بار ها از ذهنتون گذشته اما یه بار دیگه ین سوالو از خودتون بپرسید.
امیدوارم جوابتون مثه جمله های بلاتکلیف گونه "حالا دور هم یه چیزی میخوریم" نباشه و واقعا بدونید که قراره با بقیه عمرتون چی کار کنید.
برای شما(۲): اگه فهمیدید چجوری باید به جواب برسید،به من هم خبر بدید.
باز شما تو بچگی میگفتین متخصص قلب...
من از همون بچگی می گفتم نمیدونم !!!!