سلام
اول اینکه بابت کامنت هاتون ممنونم، ترکیب تجربه هام و کامنت های شما خیلی راه گشا میشن
اون همکار مادر جانم خیلی زیبا شیفت لانگش رو توی پاچه ام کرده بود و من بعد اون شیفت بی‌نهایت خسته شده بودم چون قرار بود صحبت کنه و یه شیفتش اف بشه اما خب هیچی به هیچی. یعنی به نفر اف شد اون روز، اما اون من نبودم.
اون روز با وجود اینکه هد نرس میتونست منو اف کنه اما فکر می‌کنم از قصد این کارو نکرد تا من متنبه بشم و دیگه اخرین دفعه ام باشه شیفت واگذاری اونم لانگ قبول کنم. منم پشت دستم رو داغ کردم دیگه از این کارا بکنم.
و اما be kind، قبول دارم که ادم بعد از اینکه مهربونی کرد نباید انتظار برگشتش رو داشته باشه وگرنه اسمش مهربونی نمیشه. اما برای هر مهربونی ادم باید گذشت کنه از یه چیزیش، بعضی ادما خب خیلی با گذشتن و مهربونی های بزرگ میکنن، مثل من که همچین کاری کردم، اما الان که اب از سرم گذشته میگم که مهربونی و گذشت باید تا اندازه ای باشن که بدون انتظار جبران، خودت در مضیقه قرار نگیری و اینکه برای آدمش مهربونی کنی، برای کسی که قدر بدونه وگرنه حمالیه مهربونی نیست خصوصا برای ادم متوقع.درسته بگی خب اینکه بازم مهربونی نمیشه اما خب برای منی که اونقدر دلم و صبرم بزرگ نیست، این بهترین قانون برای مهربونی کردنه.
پ.نون: هیچ گله و شکایتی از این بابت از هد نرسمون ندارم و بگم که من چقدررر این زن رو دوست دارم. از اینکه چنین هد نرسی دارم خیلی خوشحالم و از طرفی هم از اینکه توی کنترل این هیجان ناتوانم یکم نگرانم چون ممکنه بعدا از همین موضوع ضربه بخورم.
