تو سریال فرندز،مانیکا خیلی زحمت میکشید، برای کارش، رابطه هاش، بچه دار شدنش، تهش نتونست بچه بیاره، اونوقت ادم گشاد و لوسی مثل ریچل بدون زحمت همه چی داشت حتی بچه ای که نمیخاست. این‌نماد زندگی ماست. اونی که بیشتر زحمت میکشه میشه ادم رنجوری که به اون ادم گشاد همیشه باخته
نتایج مصاحبه اومد
موقع ازمون کتبی یادمه فائزه از همه بیشتر بابتش تلاش کرده بود و برای من مثه یه بازی بود، من قبول شدم و فائزه نه.
موقع مصاحبه هم همه چی برای مریم ساده و بازی میومد و من کمی بابتش دغدغه داشتم چون به نظرم هر چقدر الکی ازمون کتبی رو قبول شدم شاید دست الهی بوده که راهو نشون بده و باید یه قدمی هم من بردارم. اون جور نبود که فکر و ذکرم باشه چون خودم خیلی اون بیمارستان رو دوست نداشتم که برم اما خب فرق میکنه که ادم مجبور به نرفتن بشه چون فاقد صلاحیته با این که ادم خودش تصمیم بگیره نره. خلاصه میگفتم که مصاحبه برای من دغدغه بود و برای مریم هر چه پیش اید و مریم قبول شد و من نه.
دنیا خیلی چیز عجیبیه. گاهی چیز هایی رو بهت میده که اصلا براشون درخواستی نداشتی، بهت میده اونم خوبشو بهت میده و گاهی خواستار یه چیزی هستی و دنیا برمیگرده میگه زرشک.
منم بعضی وقتا از این فرمول استفاده کردم که دغدغه ام نباشه و تلاش خاصی براش نداشته باشم اما از آخر باز هم نتیجه مطلوب رو نگرفتم 😅