چیزی کا درباره والدین ایرانی اصلا درک نمیکنم اینه که انگار حتما باید بعد یه خوشی، یه سختی و بدی باشه. حق اینکه دائم خوش باشی رو نداری.

اگه تو دیروز با دوستات بیرون بودی دیگه فردا رو نمیتونی بری بیرون و خوش بگدرونی چون میگن. تو که همین دیروز بیرون بودی چه معنی میده هر روز هر روز خوش بگذرونی.

 

دائم دارم سعی میکنم تاثیر محیط و اطرافیان به احساساتم رو کم کنم اما گاهی اوقات واقعا سخت میشه خصوصا اگه از طرف نزدیکانت باشه حتی اگه یه چیز بدیهی که حق با تو هستش باشه.