این چند وقت بارها شده که میخواستم درباره جو جامعه و سرکوبگر و معترص و اغتشاشگر، نظرم رو اینجا بگم. اما هربار دست به قلم شدم نتونستم انچه توی ذهنم بود رو به خوبی منتقل کنم.
که امروز به این شعر خیام بر خوردم؛
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از انکه بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این
رباعیات حکیم عمر خیام
آورین آورین،خیلی قیاس به جایی بود.