گاوگیجه ی درونی

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش ***  باز جوید روزگار وصل خویش

قرار نیست که بگم الان دیگه سیر الی الله و راه کمال رو در پیش گرفتم. نه قضیه خیلی ساده تره، قضیه ای که همین الان متوجه اش شدم.

شاید بشه گفت اساسا آدم کم حرفی نیستم و نبودم،همیشه برای هر موقعیتی یه عالمه حرف تو سرم داشتم. اما همین "همیشه" حرف هام رو بروز نمیدادم ، شاید چون میترسیدم قضاوتم کنن یا اینکه به حرفام توجهی نکنن یا غیره.
مثلا میخواستم فارغ از اینکه بقیه راجع به حرفام چی میگن بیانشون کنم. حدودا دو هفته ای هم موفق بودم اما باز برگشتم سر جای اولم شدم یه آدم رسمی که جز در مواقع لزوم دهن باز نمیکنه. شدم همونی که بودم. 

دوست دارم یه کَس جدید باشم...

تا حالا براتون اتفاق افتاده که علی رقم تلاش هاتون برای ایجاد یه شخصیت بهتر و جدید، برگردید سر جای اولتون و بشید همونی که بودید؟